De Perzische kat heeft een extreem platte snuit; dat veroorzaakt aanzienlijke gezondheidsproblemen bij dit ras. Koop daarom liever geen pers.
Brachycefalie - platte snuit
De showkatten van dit ras hebben vaak een extreem korte snuit, maar ook de snuit van een 'gewone' pers is veel te kort. De korte schedel biedt onvoldoende ruimte voor de luchtwegen, oogkassen en tanden. Het brede hoofd met de te korte snuit veroorzaakt oogzweren, ademnood, waterhoofd, kiespijn en problemen bij de bevalling (dystocia).
Waterhoofd - hydrocefalus
Dieren met een korte snuit hebben door hun verkorte schedel minder ruimte voor hun hersenen. Uit onderzoek blijkt dat het fokken op een extreem korte snuit een waterhoofd (hydrocefalus) kan veroorzaken. Zo'n waterhoofd komt vooral veel voor onder peke-face perzen, zij hebben de kortste snuiten. Kittens met een ernstige vorm van waterhoofd, sterven meestal binnen twee jaar. Dieren met een minder ernstige vorm kunnen ermee leven, maar vertonen wel afwijkend gedrag: ze zijn slomer, spelen minder en slapen meer. Soms hebben ze last van afwijkend lopen en springen (dronkenmansgang, misspringen). Ook komt er doofheid voor.
Nierfalen door PKD
De pers heeft een grote kans op PKD ofwel cystenieren. PKD veroorzaakt vergiftiging door chronisch nierfalen. De kat vermagert, wordt steeds zwakker en sterft uiteindelijk een langzame dood. Deze vorm van nierfalen is niet te genezen.
Pijnlijke oogzweren
Doordat de ogen uitpuilen en de oogleden niet goed sluiten, wordt het midden van het hoornvlies te droog. Op die plek op het oog ontstaat dan een pijnlijke zweer (corneasequester). Het ziet eruit als een splinter midden in het oog. De behandeling is langdurig en lastig. Ook naar binnen krullende oogleden (entropion) of huidplooien van de neus die in het oog prikken (trichiasis), veroorzaken pijnlijke oogontstekingen.
Moeilijke bevalling
Bij de pers verloopt de bevalling geregeld moeizaam omdat de kop erg breed is in verhouding tot het bekkenkanaal van de moeder. Ook dit is een gevolg van de kortere schedel (brachycefalie).
Kijk voor de meer aandoeningen bij de pers in de onderstaande lijst.
Geschiedenis
Perzen zijn al lange tijd geliefd bij kattenliefhebbers en worden al sinds 1871 tentoongesteld op shows. Aan het begin van de twintigste eeuw werd de pers extreem populair. In de loop der jaren veranderden de raskenmerken aanzienlijk: de plattere neus en het extreme gezichtstype werden steeds belangrijker.
Voorgangers van de pers en de angora (langharige katten) werden al gezien in het midden van de zestiende eeuw. De katten werden in Europa geïntroduceerd door de Romeinen en Fenicische karavanen uit Perzië (het huidige Iran) en Turkije. Het recessieve gen voor langhaar lijkt een spontane mutatie te zijn geweest onder de kattenpopulatie, die leefde in de koude berggebieden in Perzië.
Vanwege de grote problemen met de pers, is er een nieuw ras gefokt: de doll face persian. Deze lijkt meer op de traditionele pers. Dit nieuwe kattenras heeft een minder extreem uiterlijk, maar wel dezelfde lieve uitstraling.
Aantal bij dit ras bekende erfelijke aandoeningen
23
Risico
Zeer hoog risico op erfelijke aandoeningen
DNA-testen beschikbaar
In de (vak)literatuur worden nog meer erfelijke aandoeningen genoemd. Vaak bestaat hiervoor weinig bewijs of komt de aandoening in Nederland zelden voor, dan wel is het ongerief nihil. Deze aandoeningen worden hier voor de volledigheid wel getoond, maar krijgen een score nul.