De hersenafwijking van de Franse Bulldog Billie zorgt voor ernstige pijnaanvallen. Wil neemt de zorg voor Billie op zich. Ze deelt haar verhaal om anderen bewust te maken van het feit dat aan een kleine hond grote risico’s kleven.
Wil: Het hondje van mijn dochter woont sinds een tijdje noodgedwongen bij mij. Billie is een acht jaar oud teefje en is op het eerste gezicht een kerngezonde en oersterke Franse Bulldog. Maar schijn bedriegt. Ze heeft in haar leven al de nodige obstakels moeten overwinnen. Ze heeft namelijk Chiari malformatie, een aandoening waarbij de verhoudingen tussen schedel en hersenen niet goed is. Door deze verkeerde verhoudingen is er syringomyelie ontstaan, wat voor ernstige hoofdpijn- en nekpijnaanvallen zorgt. Het zijn erfelijke gebreken die ontstaan zijn binnen de fokkerij. Niemand in ons gezin had er ooit van gehoord.
Kleine honden, grote klachten
De misvorming is in Nederland vooral bekend geworden bij de kleine Cavelier King Charles Spaniel. Inmiddels heeft 95 procent van deze honden Chiairi malformatie en 50 procent heeft daar ook syringomyelie bij. Het probleem wordt nu ook steeds meer gezien bij andere kleine hondenrassen. Veel honden lijden langdurig voordat de juiste diagnose wordt gesteld. Dierenartsen denken namelijk vaak eerst aan een hernia.
Totale rust is heel belangrijk
Om de diagnose te kunnen stellen, is er een MRI-scan nodig. Op deze manier is ook de aandoening bij Billie ontdekt. Gelukkig bleek zij een ‘milde’ variant te hebben, maar blijkbaar pijnlijk genoeg om defensief en agressief gedrag te vertonen. Dankzij jarenlange toediening van pijnstillers en prednison heeft Billie de acht jaar kunnen bereiken. Nu mijn dochter en haar partner een kindje gekregen hebben, kan Billie niet meer bij hun wonen. Het risico dat Billie gaat bijten wanneer hun kindje haar per ongeluk pijn doet, is te groot. Daarom is Billie voorlopig bij mij. Zolang ze totale rust heeft, zijn de pijnaanvallen sporadisch. In een jong gezin met een baby kun je die rust niet bieden.
Onbekendheid zorgt voor leed
Toch komt haar einde langzaam maar zeker in zicht. Het is de vraag hoe lang haar medicatie nog voldoende soelaas biedt. Billie heeft nog geluk gehad; ze is opgegroeid bij mensen die haar welbevinden goed in de gaten hebben gehouden en haar de medicijnen hebben gegeven die ze nodig had voor een zo prettig mogelijk leven. Ongetwijfeld zullen anderen dat ook doen voor hun hondje, maar er zijn ook veel gevallen waarbij de aandoening zo ernstig is dat de diertjes niet weten waar ze het zoeken moeten. Of er is juist sprake van een minder ernstige vorm, die daardoor over het hoofd wordt gezien. Honden hebben de natuurlijke neiging om hun pijn een beetje te verbergen. En het ziet er schattig uit wanneer de beestjes ‘lekker’ met hun koppie langs de meubels schuren. In dat geval lijden de hondjes vaak in stilte. Er is door onbekendheid dus veel verborgen leed bij kleine rashonden. Hopelijk is de bekendheid onder dierenartsen inmiddels groter geworden. Met dit verhaal, en met deze informatie, hoop ik meer baasjes op de hoogte te brengen van het verborgen leed.
Geef je trouwe vriend een eerlijke kans op een goed leven
Het zou een goede ontwikkeling zijn wanneer iedereen die erover denkt om een kleine hond aan te schaffen, zich realiseert welk leed daarmee wellicht in stand wordt gehouden. Kwestie van vraag en aanbod, toch? Ook hoop ik dat het fokken met te kleine rassen zo snel mogelijk wordt verboden. Moet de focus niet veel meer liggen bij het karakter, en veel minder op het ‘model’? We zoeken in een hond toch vooral een trouwe vriend? Zijn we dan ook niet verantwoordelijk voor een eerlijke kans op een goed leven?
Heb jij een tip of een klacht over een fokker? Stuur ons dan een e-mail op info@rashondenwijzer.nl
