Katrina heeft jarenlang Maine Coons gefokt, één nestje per jaar. Niet voor de winst, maar omdat ze ervan genoot. De katten die daaruit voortkwamen, waren gezond en bereikten een hoge leeftijd. Op een gegeven moment realiseerde ze zich dat haar kittens ook op foute plekken terecht konden komen, bij baasjes die niet goed voor hen zorgden – en dat ze daar niets tegen kon doen. Dieren worden nauwelijks beschermd door de wet. Ook zag ze hoe het ras achteruitging als gevolg van inteelt en het fokken op grote katten. Ze besloot daarom te stoppen met fokken.
Sociaal ras
Ik had mijn eerste Maine Coon in 1987. Niet om te fokken, maar gewoon als huisdier. Ik viel voor het karakter van het ras: ze zijn heel sociaal. Op een gegeven moment heb ik een dekkater aangeschaft. Het was een lief dier. Hij liep gewoon tussen de poezen, die de kleinst werkzame hoeveelheid poezenpil kregen. Tussen 1988 en 2000 was er elk jaar een nestje, puur voor het plezier van de poes en mijzelf.
Gezonde dieren
Er kwamen gezonde dieren uit voort. Als ze vijf jaar oud waren, werden ze nog eens getest op HCM (hypertrofische cardiomyopathie), een erfelijke hartziekte die veel voorkomt bij Maine Coons. Er werden nooit afwijkingen gevonden. Alle katten uit mijn nestjes bereikten een goede leeftijd. De oudste werd bijna negentien jaar oud, en ze was tot het eind toe speels!
Groot, groter, grootst
De Maine Coon is nu een heel ziek ras. Ik denk dat het ras ten onder is gegaan aan het feit dat er op ‘groot, groter, grootst’ gefokt wordt. Altijd moeten die katten maar groter zijn. Als ik een nestje had, werd me vaak gevraagd: “Worden ze groot?”, waarop ik dan zei: “Dat moeten we afwachten.” Voor mij komen gezondheid en karakter op de eerste plaats. Ik ben er inmiddels achter dat dit niet voor iedere fokker geldt.
Een levend wezen is voor de wet niet anders dan een koelkast
Op een gegeven moment besefte ik dat er altijd kittens zullen zijn die geen fijn leven krijgen bij hun baasje, hoe zorgvuldig ik ook te werk ga. Een koopovereenkomst blijkt geen enkele garantie voor een diervriendelijke verzorging. En voor de wet is een levend wezen niet anders dan een koelkast: na de aankoop kan de eigenaar ermee doen wat-ie wil. Ik wilde er niet langer aan meewerken en ben gestopt met fokken. Daar heb ik nooit spijt van gehad.
Fay-Lynn (Maine Coon)
Haar baarmoeder scheurde
Toen ik op internet in stambomen van Maine Coons grasduinde, ontdekte ik een kitten met voorouders uit mijn voormalige cattery. Die wilde ik een plekje in mijn huis geven! Ik nam direct contact op met de fokster. Helaas was het katje, dat maar één oog bleek te hebben, na twee weken dood. Fay-Lynn, de moeder, werd een week later al opnieuw gedekt. Met die zwangerschap ging het helemaal mis: Fay-Lynns baarmoeder scheurde, en ze werd halsoverkop gesteriliseerd. De fokster wilde van haar af – want wat moet je nou met een poes zonder baarmoeder en eierstokken? Ik mocht haar hebben en anders zou ze op Marktplaats komen. Ik nam haar mee naar huis. Ze was tweeënhalf jaar oud en had al zes, zeven miskramen gehad.
Mishandeld als kitten
Na een tijdje merkte ik dat ze last had van haar rug en dat ze haar staart niet goed omhoog kon krijgen. De dierenarts maakte foto’s. Hij stelde een afwijking van haar wervelkolom vast, hoogstwaarschijnlijk een gevolg van mishandeling als kitten.
Brend (Ragdoll)
Niesziekte en verdikte slijmvliezen van maag en ingewanden
Toen ik niet meer fokte met Maine Coons, wilde ik weleens een kat van een ander ras. Het werd Brend, een Ragdoll. Ik had er geen idee van dat Ragdolls zo’n griezelig hoog inteeltpercentage hebben. Op de dag dat ik hem afhaalde, moesten we al naar de dierenarts. Brend hoestte, er kwam pus uit zijn neus en hij at niet. De dierenarts dacht aan een virusje, maar later werd duidelijk dat hij niesziekte had. Ook kreeg hij last van hardnekkige diarree. Uitgebreid onderzoek wees uit dat de slijmvliezen van zijn maag en ingewanden verdikt waren. Hij moest veel braken.
Nooit zonder medicijnen
Brend is nu twaalf jaar oud en nog nooit zonder medicijnen geweest. De niesziekte speelt regelmatig flink op. Bij periodes krijgt hij medicatie tegen de misselijkheid. Met zijn slechte weerstand en rare kwaaltjes is hij echt een zorgenkatje.
Bonnie (Maine Coon)
Kaal en tweeënhalve kilo
Bonnie was vijf jaar toen ik kennis met haar maakte. In februari had ze een nestje gehad, eind juli ging ik haar ophalen bij de fokker. Ze was helemaal kaal en woog tweeënhalve kilo. De fokker had blijkbaar nooit van bijvoeding voor moederpoes en kittens gehoord. Thuis gaf ik haar speciale extra voeding, maar die at ze niet; gewone brokjes van een goed merk gingen er gelukkig wel in. Blijkbaar was dat voldoende, want ze kwam flink aan en haar vacht kwam terug. Ze weegt nu vijf kilo en heeft een weelderige vacht!
Niet ingeënt
De laatste drie jaren bij de fokker was ze niet ingeënt; dat was nog even halsoverkop gebeurd toen ik haar kwam afhalen. Die vrouw ging er prat op, dat ze twee verwaarloosde Maine Coons in huis had genomen. Ik vraag me af hoe liefdadig dat was: ze fokte ermee en het mocht niets kosten.
Melle (Maine Coon)
Hij werd heel angstig
Melle is de enige van de vier die al als kitten bij me kwam. Hij was dertien weken oud – een lief, gezond katje. Dacht ik. Maar rond zijn eerste verjaardag veranderde hij van karakter: ineens werd hij heel angstig. Als er mensen in huis kwamen die hij niet kende, vluchtte hij naar boven. Dat is nooit meer overgegaan.
Dominant gedrag
Toen hij een jaar of vier was, ging hij ineens dominant gedrag vertonen: eerst alleen tegenover een kater uit de buurt, later ook bij Brend, onze Ragdoll. Het liep uit de hand, Brend werd stevig door Melle gebeten. Ik wil Melle niet wegdoen, maar als ik de deur uit ga, moet hij wel naar boven.
Ik kon de kittens uit mijn cattery geen garantie op een veilig en gezond leven bieden, en dus stopte ik met fokken. Veel fokkers málen echter niet om de gezondheid van hun katten. Als ik zo’n stakker onder mijn hoede krijg, probeer ik het leed en de schade zoveel mogelijk te verzachten. Het is helaas dweilen met de kraan open.
Wil je op de hoogte blijven van (ras)kattennieuws? Schrijf je dan in voor onze nieuwsbrief
