Door Jolanda - Dierenarts en medewerker Stichting Dier&Recht
Enige tijd geleden kwam bij Dier&Recht een niet alledaagse vraag binnen: is het wettelijk gezien toegestaan om in je testament op te nemen dat je hond moet worden ingeslapen wanneer je er zelf niet meer bent?
Waarom?
Het eerste wat opkomt is: waarom zou je dat willen? Het lijkt tenslotte nogal cru. Toch blijkt uit onderzoek dat 2% van de hondeneigenaren deze wens heeft. Eén van de redenen is dat het baasje graag samen met de hond wil worden begraven of gecremeerd. Daarnaast zijn honden in veel gevallen zeer gehecht aan hun baasje en wanneer hij of zij er niet meer is, kan de hond het baasje soms zodanig gaan missen dat dit leidt tot gedragsproblemen en welzijnsaantasting. Dat is iets wat deze hondeneigenaren per se willen voorkomen. Moet een dierenarts daarom uitvoering geven aan een verzoek in het testament om een hond, na het overlijden van het baasje, in te laten slapen?
Wetgeving
Het doden van (gehouden) dieren is wettelijk geregeld. Voor alle zoogdieren, vogels, reptielen en amfibieën geldt dat elke vermijdbare vorm van pijn, spanning en lijden moet worden bespaard wanneer een dier gedood wordt (artikel 1.12 Besluit houders van dieren).
Voor honden, katten en ganzen geldt bovendien artikel 1.10 van het Besluit houders van dieren waarin staat dat het doden alleen is toegestaan als een dierenarts heeft vastgesteld dat doden in het belang van het dier is en dan bovendien alleen indien sprake is van ondraaglijk lijden van het dier. Dit lijkt op de euthanasiewetgeving voor mensen. Opmerkelijk is dat cavia’s, konijnen, eenden, slangen en andere huisdieren wel zonder reden (pijnloos) gedood mogen worden. Waarom dat onderscheid in de wetgeving gemaakt is, blijft onduidelijk.
Hoezeer een hond ook lijdt onder het overlijden van zijn baasje, of er sprake is van ondraaglijk lijden (d) of dat het laten inslapen in het belang is van het dier (b), is zeer de vraag. Een dierenarts mag hier dus niet zomaar aan meewerken. Een hond kan bijvoorbeeld een (korte) periode van slag zijn, maar dit hoeft geen ondraaglijk lijden te zijn. In veel gevallen kan met de juiste behandeling en training ervoor gezorgd worden dat de hond weer vrolijk in het leven komt te staan.
Slechts 7% legt lot huisdier vast
Alhoewel het verzoek om de hond te laten inslapen en samen begraven te worden dus wel in het testament mag worden opgenomen, wordt het verzoek in de praktijk (gelukkig) bijna nooit uitgevoerd. Het is verstandig om van tevoren na te denken over een goed plekje voor uw trouwe viervoeter voor als u er straks niet meer bent. In Nederland heeft slechts 7% van de mensen op papier staan wat er met hun huisdier moet gebeuren wanneer zij zelf komen te overlijden.[2] De helft van de baasjes heeft er nog niet over nagedacht of verwacht dat nabestaanden de zorg voor hun huisdier op zich nemen.
Voorkom onduidelijkheid
U kunt met uw naasten of vrienden afspreken dat de hond na uw overlijden door hen verzorgd wordt. Het is verstandig deze afspraken vast te leggen in een testament, waarbij ook een bepaald geldbedrag ten behoeve van de verzorging van uw hond kan worden gereserveerd. Daarnaast kan uw huisdier worden opgevangen in een asiel, door de Dierenbescherming of een andere stichting voor dieren. Dit kan worden afgesproken met de desbetreffende organisatie en ook worden opgenomen in het testament. In alle gevallen is het goed om het lot van uw huisdier van tevoren vast te leggen, zodat er geen onduidelijkheid ontstaat en uw dier goed terecht komt, mocht u er op een dag niet meer zijn.
