Sinds de campagne van Dier&Recht over de manegepaarden is het onderwerp paardenwelzijn weer terug op de politieke agenda. In het laatste debat van 1 november leggen diverse politieke partijen de minister het vuur aan de schenen, maar zij vertrouwt in de meeste gevallen blind op het zelfregulerend vermogen van de sector. In de praktijk lost dat weinig problemen op.
Zelfregulering bereikt te weinig
De grote denkfout van minister Schouten ligt hem in het feit dat het grootste gedeelte van de paardenhouders helemaal niet bereikt wordt in de huidige structuur van zelfregulering. Slechts een kleine minderheid is aangesloten bij informerende instanties zoals ruitersportfederaties en land- en tuinbouworganisaties. De overige paardenhouders worden dus op geen enkele manier gedwongen om hun paard te verzorgen en huisvesten volgens de Gids voor Goede Praktijken, laat staan dat ze zich committeren aan het nog minder vooruitstrevende Keurmerk Paard en Welzijn. Hierdoor kunnen excessen gewoon blijven voortbestaan. De meeste paarden die nu eenzaam staan opgesloten, staan daar volgend jaar nog steeds en paarden die nooit mogen loslopen, hoeven volgend jaar ook niet uit hun stal te worden gehaald.
Blokstaarten eindelijk wel tot halt geroepen
Gelukkig was de minister wel scherp over de blokstaarten en gaf zij aan dat er reeds sinds 2001 een verbod is op het couperen van staarten, met uitzondering voor speciale medische gevallen. Deze medische uitzondering werd grootschalig misbruikt, maar hier wordt nu scherper op toegezien. De misbruikers liggen dus onder de loep en zo hoort het ook.
Eenzaamheid en verwaarlozing kan ongestoord doorgaan
Al met al maakt Stichting Dier&Recht zich grote zorgen over de lakse houding van minister Schouten als het gaat om paardenwelzijn. Ze gaat niet echt in op de problematiek, maar legt telkens het accent op de mensen die het wel goed doen. Dier&Recht is zich ervan bewust dat er paardenhouders zijn die de dieren wel goed verzorgen en huisvesten, hun paarden dagelijks in kuddeverband los laten lopen en genoeg ruwvoer voeren. Maar daar gaat het niet om. Het gaat juist om de bedrijven die de paarden niet laten loslopen maar uren lang laten vaststaan in stands. Het gaat om de paarden die alleen staan op een kleine weide of zelfs alleen in een dichte box. Het gaat erom dat ruim de helft van de paarden in Nederland maagklachten heeft door stress en een tekort aan ruwvoer. Dat zijn de punten waar het om gaat, maar waarvoor de minister haar oogkleppen ophoudt.
