Manxsyndroom (problemen als gevolg van staartloosheid Manx)
Beschrijving
Het ras Manx is in de 19e eeuw ontstaan op het Britse eiland Man. Het bekendste kenmerk van dit ras is het geheel of gedeeltelijk ontbreken van de staart. Dit stamt van een spontane genmutatie waarmee men door is gaan fokken. (Men vond staartloze katten mooi.) Katten met 100 procent Manx-genen zijn zo abnormaal dat ze in de baarmoeder niet tot ontwikkeling komen en sterven.
Alle levende Manx-katten hebben één normaal staart-gen en één afwijkend staartloos-gen. De wijze waarop het zich uit, kan variëren. Er zijn vier types beschreven:
- · Rumpy: deze dieren hebben geen staartbeen
- · Rumpy-riser: deze dieren hebben enkele staartwervels die omhoog staan
- · Stumpy: de dieren hebben 2 tot 14 staartwervels en kunnen de staart bewegen
- · Katten met staart, ondanks de aanwezigheid van het afwijkende gen.
Het fokken op staartloze katten brengt grote gezondheidsrisico's met zich mee, aangezien de eerste drie categorieën altijd een gebrekkige aanleg van de laatste rugwervels hebben. Klachten van het zenuwstelsel bestaan vanaf de geboorte of kunnen zich op latere leeftijd ontwikkelen.
Klachten zijn: urine en/of ontlasting niet op kunnen houden, open rug, verlamming van de achterpoten, pijn aan de onderrug, verwijde einddarm waardoor obstipatie ontstaat.
Diagnose
De diagnose wordt door de dierenarts gesteld op basis van bovenstaande klachten, met minimaal één ouder die Manx is in de afstamming.
Behandeling
Er is geen behandeling die dit syndroom kan genezen. Afhankelijk van de klachten kan een behandeling worden ingesteld. Bij een verwijde dikke darm (megacolon) bijvoorbeeld kan met een operatie het verwijde deel van de einddarm verwijderd worden. Soms worden er pijnstillers gegeven. Kittens die lijden aan het Manx-syndroom worden vaak al bij de fokker geëuthanaseerd.
Deze aandoening komt voor bij de volgende rassen:
