Laatste kans: stop deze nachtmerrie

Paardenvlees
Foto: Animal Welfare Foundation/Tierschutzbund Zürich

In Argentinië en Uruguay worden paarden voor de slacht gestolen, mishandeld en uitgeput. Er is sprake van extreem geweld en onnodig dierenleed. Europese instanties moeten hierop toezien, maar in de praktijk werkt dit niet. De datum dat een slachthuis controle krijgt, is van te voren bekend. Het misleiden van de controleurs is hierdoor heel gemakkelijk voor de slachthuizen.

Laat je niet misleiden!

Europa importeert ruim 1 miljoen kilo paardenvlees. Het meeste wordt gegeten door Nederlanders. Stichting Dier&Recht deed onderzoek naar de importeurs en verkoop van het horrorvlees. Dit paardenvlees wordt veel gebruikt in snacks zoals kroketten, bitterballen en stoofpotjes. Bestel je in een snackbar of restaurant? Dan bevat je snack vaak dit goedkope vlees. Tijdens de borrel denk je niet aan de gestolen, uitgeputte, mishandelde paarden, maar dat is vaak wel de realiteit.

Beïnvloed de minister!

We kunnen deze paarden helpen door het vlees niet te eten. Helaas vinden de leveranciers andere manieren om te verdienen aan dierenleed. Paardenvlees zit namelijk ook voer voor honden en katten. De minister kan dit stoppen en moet actie ondernemen. De controles van slachthuizen moeten beter! Onze acties zorgden ervoor dat de Partij voor de Dieren vragen heeft gesteld aan de minister. De minister heeft een paar weken om te antwoorden. In deze korte tijd kan jij het verschil maken. Teken nu de petitie, dit is de kans om de slachtpaarden te helpen!

Laatste kans: kom in actie tegen deze paardennachtmerrie

Stop dit verschrikkelijke paardenleed. Laat de minister weten dat de import van paardenvlees uit Zuid-Amerika moet stoppen! Steun de paarden:

Deel dit artikel
Sarah Pesie

Als dierwetenschapper en -gedragsdeskundige ben ik verantwoordelijk voor de wetenschappelijke onderbouwing van de campagnes voor paarden. Ik ben daarnaast ook bijzonder geïnteresseerd in het natuurlijke gedrag van paarden, honden en katten. Met onderzoeken en publicaties informeer ik het publiek over de vele misstanden rond deze dieren. Ik hoop dat mensen zich daardoor meer verdiepen in de belevingswereld van dieren en zo beter begrijpen wat hun dier nodig heeft om gelukkig te zijn.