Reisverslag van een kalf

Kalf met oormerken

Jaarlijks worden honderdduizenden kalveren van slechts een paar weken oud over grote afstanden door Europa vervoerd. Hun eindbestemming: Nederland. Veel kalfjes komen uitgeput, verzwakt of ziek aan. Maar ondanks het dierenleed dat aan deze transporten kleeft, neemt de kalverimport alleen maar toe. 

Honderdduizenden kalveren

Nederland is de grootste kalfsvleesproducent van Europa. Jaarlijks worden er in ons land zo’n 1,5 miljoen kalveren geslacht. Het grootste deel van de kalfjes komt niet uit Nederland, maar wordt op jonge leeftijd geïmporteerd uit onder meer de Baltische Staten en Ierland. Op jaarbasis gaat het om zo’n 800.000 kalveren en dit aantal blijft stijgen. 

Hoe langer de afstand, hoe groter de impact

De kalfjes zijn pas veertien dagen oud als ze worden opgehaald voor het transport. Op die leeftijd zijn ze slecht bestand tegen zo’n lange reis. Zo zijn ze gevoelig voor de temperatuurverschillen waar ze aan worden blootgesteld en verliezen ze veel gewicht door stress en het gebrek aan eten. In de volle veewagens hebben de kalfjes te weinig bewegings- en ligruimte. Ze hebben grote moeite om hun evenwicht te behouden in de rijdende veewagens en lopen kneuzingen op. Veel kalfjes komen dan ook uitgeput, verzwakt of ziek op hun bestemming aan.

Infectierisico

Daar komt bij dat het risico op infecties in de hand wordt gewerkt door de grootschalige import van heinde en verre. De kalfjes hebben op een leeftijd van veertien dagen nog een veel te zwakke afweer om in aanraking te komen met zo veel soortgenoten; het contact met kalveren van andere bedrijven is gevaarlijk, omdat elk bedrijf z’n eigen ziekteverwekkers heeft. Tel daar de stress van het lange transport bij op, en het is geen wonder dat veel kalfjes ziek worden.

Misstanden tijdens transport

Bovendien vinden er veel misstanden plaats tijdens transporten. Kalfjes gaan te jong op transport. Ze worden in de wagens te dicht op elkaar gepakt. Transporteurs rijden veel te lang door en nemen onvoldoende rustmomenten. Bovendien beschikken veel veewagens over ongeschikte drinksystemen, waardoor kalfjes veel te lang niet kunnen drinken, een grote aanslag op hun gezondheid.

De rest van hun leven…

Aan het einde van de reis worden de kalfjes uit de trucks geladen bij Nederlandse kalvermesters. Ze zullen de rest van hun leven doorbrengen in krappe hokken, op harde roostervloeren. In de wei zullen ze nooit komen, gras zullen ze nooit eten. Geen van de kalfjes zal ouder dan een jaar worden.

Stop het gesleep met kalfjes

Vind jij ook dat er zo snel mogelijk een einde moet komen aan het gesleep met honderdduizenden piepjonge kalveren? Onderteken dan nu onze brandbrief aan minister Schouten!

Deel dit artikel
Robyn Pees

Als jurist en inhoudelijk medewerker zet ik me in om een einde te maken aan het enorme leed van de miljoenen dieren achter de gesloten staldeuren van de veehouderij. Ooit zal de mensheid met afschuw terugkijken naar de erbarmelijke manier waarop we nu met onze mededieren omgaan. Ik wil er met mijn werk aan bijdragen dat ik die dag nog ga meemaken. Ieder dier heeft recht op een dierwaardig leven. Dieren kunnen niet voor zichzelf opkomen, daarom moeten wij ze een stem geven!