Op de biologische boerderij van Rosamund Young in Engeland mogen de koeien (en varkens, en kippen, en schapen) letterlijk gaan en staan waar ze willen. Bij hun pasgeboren kalf blijven, of deze aan oma toevertrouwen? In de wei onder de kersenboom grazen, of toch boven op de heuvel? Naar de schuur hollen bij regen, of gewoon onder de heg schuilen? Decennialang heeft Young haar dieren uitgebreid kunnen observeren en heeft ze constateert dat ze consequent slimme, logische keuzes maken die hun welzijn verhogen.
Haar observaties heeft ze opgeschreven in het boek Het geheime leven van de koe. Het boek is onlangs in het Nederlands verschenen bij Uitgeverij Atlas Contact en hier volgt alvast een mooie anektote over de band tussen kalf en koe:
Het verhaal van Dizzy’s laatste kalf, Dizzy II is het vermelden waard. Toen ze een maand of zes was, kreeg Dizzy II de bijnaam The Bodyguard. Haar twintigjarige moeder leed sinds kort aan artritis en bovendien aan kloven in haar poten, met als gevolg dat ze niet meer zo happig was op de lange wandelingen die de kudde dagelijks maakte. We gingen daarom een paar keer per dag naar haar toe om haar poten met zalf en de klauwen met lijnzaadolie in te smeren en haar lekkere hapjes te brengen zodat ze niet meer dan nodig hoefde te lopen. Voordat dit alles speelde, zag Dizzy II ons vaak niet meer dan eens per dag, waarbij we ook nog eens niet bijzonder veel aandacht aan haar moeder schonken. Deze nieuwe, veelvuldigere bezoekjes wekten haar achterdocht en hoe ver ze soms ook stond te grazen of met haar vriendinnen aan het dollen was, als we kwamen aanrijden en de auto bij haar moeder parkeerden, liet ze alles waarmee ze bezig was in de steek en kwam onmiddellijk aanrennen om te kijken wat we van plan waren. De oudere Dizzy was verrukt van de aandacht, maar de jongere bleef altijd in de buurt om ons nauwlettend in de gaten te houden. Pas als we weer wegreden, hervatte ze haar bezigheden.
Dieren als individuen
Bij het lezen van de verhalen valt op hoeveel verschil er zit in de karakters en gedragingen van de koe. Een belangrijke boodschap die Young heeft voor iedereen die met (boerderij)dieren te maken heeft, is dat we vooral de individualiteit van de dieren niet uit het oog moeten verliezen:
Dieren en mensen lijken soms hun identiteit te verliezen of geïnstitutionaliseerd te raken als ze worden gedwongen in onnatuurlijke, overvolle, uniforme, gereglementeerde of saaie omstandigheden te leven. Als dat gebeurt, bewijst dat nog niet dat individuen allemaal hetzelfde zijn of als zodanig willen worden behandeld. (…) Al mijn hele leven observeer ik vee en heb ik verbazingwekkende voorbeelden gezien van logische, praktische intelligentie, evenals gevallen van aperte domheid, zoals ik ook bij mensen heb waargenomen.
