Zolang een aangekochte hond gezond en fit is, is de relatie tussen de koper en de fokker meestal prima. Misschien wel vriendschappelijk. Soms ontmoeten fokker en eigenaar elkaar op de hondenschool of op bijeenkomsten en dan gaat het er hartelijk aan toe. De ervaring leert evenwel dat veel fokkers meteen defensief worden als er iets mis is met de hond. In plaats van naar een redelijke oplossing te werken voor bijvoorbeeld medische kosten, ontkent de fokker dat er iets aan de hand is (“de klachten gaan vanzelf over”). Hoe vriendschappelijk de relatie ook is, zorg er als eigenaar voor dat de klachten, ook al zijn die nog in een pril stadium, per e-mail bij de fokker bekend worden gemaakt. Het geeft de fokker de gelegenheid te reageren en eventueel een second opinion aan te vragen bij de eigen dierenarts. En de eigenaar kan later aantonen dat hij tijdig geklaagd heeft.
Als de medische kosten stijgen en de fokker hierop wordt aangesproken, volgt er vaak een onaangename sfeer. Heel anders dan de vriendschappelijke sfeer in het begin. Zodra het over geld gaat, slaan sommige fokkers (zoals wel meer mensen) om als een blad aan de boom en worden ze onbenaderbaar of zelfs agressief.
Zorg daarom als eigenaar ook voor een zakelijke relatie met de fokker. Deze is de leverancier van een “product” waar veel mis mee kan gaan. Als dat gebeurt, klaag dan meteen, en wacht niet af omdat je de vriendschap niet wilt verstoren. Wees vriendelijk en duidelijk.
Waarschuwing: laat de rashondenvereniging niet over uw zaak beslissen
Een grote rashond had al binnen een paar weken na aanschaf zeer veel klachten: allergie, virale ontstekingen, pootproblemen en nog meer. Bij de fokker kreeg de eigenaar geen gehoor. Een bestuurslid van de rashondenvereniging raadde hem aan lid te worden en zijn klacht voor te leggen aan hun Geschillencommissie. Veel goedkoper en sneller, zei het bestuurslid. Zo gezegd, zo gedaan. Alle klachten van de eigenaar werden vervolgens op dubieuze gronden afgewezen door de commissie, die overigens maar uit één persoon bestond. Omdat het een bindend advies is, zit de eigenaar hier aan vast, totdat het advies door een rechter vernietigd is. Daarom deze waarschuwing: rashondenverenigingen zijn er voor de fokkers en niet om geschillen met eigenaren te beslechten.