Wetenschappers van de universiteit van het Australische Perth hebben een intrigerende ontdekking gedaan: vissen kunnen zingen. Zo noemen ze althans de ‘close harmony’ van geluiden die de dieren voortbrengen tijdens zonsopgang en zonsondergang.
Hoofdonderzoeker Robert McCauley en zijn team namen achttien maanden lang met speciale apparatuur ‘onderwaterconcerten’ op. Zij telden zeven van elkaar te onderscheiden refreinen, die dagelijks te horen zijn in de vroege ochtend en als de zon ondergaat.
Daarbij zorgt de zogenoemde ombervis voor de klank van een misthoorn, terwijl de tijgerbaars een meer knorrend en kreunend geluid voorbrengt. Daar doorheen klinkt het ‘ba-ba-ba’ van vleermuisvissen.
Ik luister nu bijna dertig jaar naar krijsende, brullende en piepende vissen en de verscheidenheid aan geluiden die ze produceren, verbaast me nog steeds.
Volgens McCauley, die geciteerd werd in tijdschrift New Scientist, speelt geluid een belangrijke rol bij de voorplanting, de voedselvoorziening en het uitvechten van territoriale geschillen. Zo roepen roofvissen die ’s nacht gezamenlijk jagen naar elkaar, zodat ze elkaar niet kwijt raken. ,,Ik luister nu bijna dertig jaar naar krijsende, brullende en piepende vissen en de verscheidenheid aan geluiden die ze produceren, verbaast me nog steeds. Dit onderzoek laat zien dat er nog zo veel is dat we niet weten.”
Fascinerend materiaal dit, en het toont weer eens aan dat vissen complexe wezens zijn. Die beter verdienen dan opgepakt met elkaar in kweekvijvers op te groeien. Dat deze dieren kunnen zingen - en dat soortgenoten dat soms als irritant ervaren - wisten sommigen overigens allang:
