Trouw is op bezoek gegaan bij een fokster van de Bambino Sphynx, een designer cat. In het artikel komen behalve de fokster zelf ook twee deskundigen aan het woord: veterinair specialist Paul Mandigers en onze eigen dierenarts Kelly Kessen.
De fokster zelf over de Bambino
De fokster kan zich niet voorstellen dat er iets mis is met het fokken van deze katten. In het artikel komt ze uitgebreid aan het woord. Ze zegt onder andere: "Ik vind ze schattig, die korte pootjes,” en: “Dat de katten niet tegen de zon zouden kunnen is een grote misvatting. Ja, ze verkleuren wel, dat kun je mooi zien aan de rimpels, die worden bruin. Maar er is er nog nooit eentje verbrand. En anders ben ik er toch om op ze te letten? Je kunt ze gewoon insmeren met zonnebrandcrème of schaduwplekjes voor ze creëren."
Ook de ontbrekende snorharen, die een kat nodig heeft voor de jacht, vormen volgens de fokster geen probleem. "Jagen is helemaal niet nodig," zegt ze, en ze wijst naar haar keuken: "Daar staat een bakje met brokjes, dat wordt door mij gevuld."
Paul Mandigers – veterinair neuroloog en internist voor gezelschapsdieren
Mandigers vindt dat de komst van designerkatten een gebrek aan empathie blootlegt: "De kat is bewust zo gemaakt, alleen maar omdat hij op die manier voor ons een leuke aaibaarheidsfactor heeft. Dat moet je niet willen." Hij trekt een vergelijking met Franse Bulldogs, die vaak ademhalingsproblemen hebben door hun ingedrukte neus: "Als je zo'n hond vertaalt naar een mens, heb je een zwaar gehandicapt persoon. Toch mag dit gewoon." Hij voegt daaraan toe: “De natuur is een bouwplan. Telkens als je van dat bouwplan afwijkt, introduceer je nieuwe risico's. Deze dieren zijn genetische monsters geworden. Het gaat ons om wat wij leuk vinden, maar het is gewoon dierenmishandeling."
Kelly Kessen – dierenarts bij Dier&Recht
Onze eigen dierenarts – met meer dan vijftien jaar praktijkervaring – komt ook aan het woord. Volgens haar ontbreekt het deze fokkers aan kennis. "Zolang we moeten uitleggen dat kaalheid of dwerggroei voor een kat niet normaal is, en dat het dier daar last van heeft, hebben we nog een lange weg te gaan."
Dat de kattenfokster niets merkt aan de dieren, betekent volgens Kessen niets: "Je moet deze kat bepaalde dingen onthouden om te voorkomen dat hij lijdt. Maar dat veroorzaakt op zichzelf al een vorm van lijden. Stel dat je zelf in een rolstoel zit en geen pijn hebt, dan kan je ook met me praten en lachen. Toch lijd je."
Het artikel in Trouw geeft de knelpunten voor de kat feilloos weer. Klik hier om het hele artikel te lezen.
