Galblaasmucocele (verwijding galblaas door slijmprop)
Ja, voor de rassen:
Beschrijving
Bij galblaasmucocele is de galblaas verwijd en zit er slijm in. Waardoor de slijmvorming in de galblaas ontstaat, is nog onbekend. De galblaas raakt dan gemakkelijk ontstoken. Wanneer de wand van de galblaas scheurt door de ontsteking, komt het er pus in de buikholte terecht. Er ontstaan een acute buikvliesontsteking. Dat is levensbedreigend.
Vaak is een galblaasmucocele een toevalsbevinding tijdens het maken van een echo van de buik. Honden met deze aandoening kunnen ook symptomen hebben. Denk aan buikpijn, slecht eten, gewichtsverlies, geelverkleuring van het oogwit en de slijmvliezen (geelzucht), braken en diarree. Soms is er ook sprake van veel drinken en veel plassen. De symptomen hoeven niet altijd aanwezig te zijn. Als de galblaas scheurt raakt het dier snel in shock. Dan is er snelle verslechtering met ernstig braken, uitdroging en extreme sloomheid gepaard gaand met hoge koorts.
Diagnose
De waarschijnlijkheidsdiagnose wordt gesteld op basis van de verschijnselen en bevindingen bij lichamelijk onderzoek. Een buikecho is nodig om de galblaas in beeld te brengen. Wanneer de galblaas is verwijderd kan de galblaas zelf onderzocht worden om de diagnose te bevestigen.
Behandeling
Bij een acute scheur van de galblaas is levensbedreigend. Er moet er moet spoed een operatie plaatsvinden. De galblaas moet operatief verwijderd worden en de buikvliesontsteking moet meteen behandeld worden.
Als de galblaas nog niet gescheurd is moet deze ook verwijderd worden, maar het is dan geen spoedoperatie. De kans op scheuren maakt zo’n operatie risicovol. Als de operatie goed verloopt en het dier goed herstelt is de prognose goed.
Deze aandoening komt voor bij de volgende rassen:
