Misstand
Ondanks het luxe imago is het vaak slecht gesteld met het dierenwelzijn van paarden. Deze van nature sociale kuddedieren worden op veel maneges eenzaam opgesloten in kleine boxen. Urenlang en soms zelfs dagen achter elkaar. Ze hebben geen vrije bewegingsruimte en ze kunnen niet languit liggen. Ze hebben geen fysiek contact met soortgenoten en kunnen vaak niet eens oogcontact maken met een ander paard. Dit veroorzaakt chronische stress, gedragsstoornissen en maagzweren.
Paarden die langdurig in kleine stallen staan zonder contact met soortgenoten worden snel eenzaam en asociaal. Ze ontwikkelen vaak stereotype (dwangmatig) gedrag als luchtzuigen, kribbebijten, weven of boxwalking.
Zelfregulering faalt
Meer dan tachtig procent van de manegepaarden heeft last van ernstige psychische of fysieke problemen. In tegenstelling tot veel andere landen, zijn er in Nederland geen wettelijke minimumeisen voor de verzorging en huisvesting van paarden. De Nederlandse overheid vertrouwt volledig op de zelfregulering van de paardensector, maar die schiet ernstig tekort.
De sector beloofd al tien jaar om de nodige verbeteringen door te voeren maar er verandert vrijwel niets. De interne richtlijnen van de sector lijken vooral opgesteld voor het welzijn van manegehouders en niet zozeer voor de paarden. Die richtlijnen worden bovendien vaak niet nageleefd en er is vrijwel geen controle.
Dier&Recht vind dat paarden recht hebben op een leven dat aansluit op hun natuurlijke behoeften. Wij pleiten voor duidelijke wettelijke regels voor het houden van paarden met voldoende tijd en ruimte in de buitenlucht om vrij te bewegen, vrij contact met soortgenoten en constante toegang tot ruwvoer.