Proefdieren terug van weggeweest

Proefdier

We houden niet van grote woorden, maar TTIP en CETA zijn in potentie het ergste wat een dier kan overkomen. In een serie van zes delen laten we zien waarom. Vandaag: de Etos als moreel mijnenveld. 

Proefdieren gebruiken om make-up te testen: het klinkt vreemd en ouderwets. Als iets wat mensen deden aan het eind van de vorige eeuw, toen niemand nog beter wist. Als roken in het vliegtuig dus, of de kapper vergeefs vragen om net zulk haar als Jennifer Aniston.

Als Nederland instemt met vrijhandelsverdragen TTIP (de VS) en CETA (Canada), worden we wat proefdieren betreft terug geslingerd naar die tijd. Want bij ons mag het dan sinds 1997 verboden zijn om make up te testen op levende wezens, in Noord-Amerika worden dieren nog gewoon gebruikt voor de ontwikkeling van mascara, zonnecrème en shampoo. En die producten zullen onze kant opkomen, zodra de belastingmuur om de EU neergaat.

Verpakking

In de eerste plaats zorgt dat waarschijnlijk voor een stijging van het aantal dierlijke proefmonsters. Hoe groter en sterker een markt is, hoe meer ontwikkelingen die immers wil voortbrengen. En dat is niet alles; die goeie ouwe Etos of Hema kan zomaar een moreel mijnenveld worden. Amerikaanse en Canadese producenten zijn namelijk niet verplicht om te vermelden of dierenleed een ingrediënt is. Consumenten kunnen daardoor niet op de verpakking zien of een product is getest op dieren, wat het moeilijk maakt om ze te vermijden.

Proefkonijnen

Voor wie denkt dat het wel mee zal vallen, met die paar knaagdieren die jaarlijks de sjaak zijn; even wat cijfers. In de VS werden in 2014 169.528 cavia’s als proefdier ingezet. Net als 121.930 hamsters, 150.344 konijnen, 59.358 honden, 21.083 katten, 57.735 apen, 45.392 varkens, 10.315 schapen en 27.393 overige boerderijdieren.

Vogels

En dat zijn alleen nog de dieren die zijn geteld. Vogels, ratten en muizen worden in de VS namelijk niet beschermd door enige regelgeving, en bedrijven mogen ze onbeperkt gebruiken. Cijfers worden niet bijgehouden, of in elk geval niet gepubliceerd. Naar schatting gaat het echter om miljoenen exemplaren per jaar.

Deel dit artikel