Atopie (omgevingsallergie)
Beschrijving
Atopie is een huidaandoening die bij veel honden voorkomt. Atopie is te vergelijken met hooikoorts bij de mens, waarbij de overgevoeligheid voor stoffen in de omgeving allergische reacties veroorzaken. Voorbeelden hiervan zijn huisstofmijt en pollen van bomen en planten. Bij driekwart van de honden treden de eerste verschijnselen in de eerste drie levensjaren op.
Het belangrijkste verschijnsel bij de hond is jeuk (voornamelijk aan de kop en ondervoeten). Dat uit zich in likken of bijten aan de poten en het wrijven met de kop langs de vloer, de bank enzovoorts. Bij honden met een witte vacht veroorzaakt het likken op de ondervoeten roodbruin verkleuring. Naarmate de tijd vordert, kunnen de dieren zich door de jeuk open bijten of wonden veroorzaken bij het wrijven. Naast de kop en de ondervoeten kunnen ook andere delen van het lichaam afwijkingen vertonen, zoals de buik, de liezen, de oksels en de oren.
Diagnose
De diagnose wordt gesteld aan de hand van de verschijnselen en bevindingen van een lichamelijk onderzoek, het uitsluiten van andere oorzaken van jeuk, aangevuld met een combinatie van een intradermale of intracutane allergietest en de bepaling van specifieke stofjes in het bloed die ontstaan bij een allergische reactie (allergeenspecifieke IgE-moleculen).
Behandeling
Er zijn verschillende opties voor de behandeling. Het mooiste zou zijn als de hond niet meer in aanraking komt met de stoffen uit de omgeving die voor de allergie zorgen, maar dat is lang niet altijd mogelijk, zoals bij een pollenallergie (hooikoorts).
De meest direkte behandeling is hyposensibilisatie. Dan wordt de hond als het ware ongevoelig voor de allergie-opwekkende stoffen. De hond krijgt deze stofjes in een stapsgewijs toenemende dosis toegediend, waardoor het lichaam er uiteindelijk niet meer op zou moeten reageren. Deze therapie werkt in in 75 procent van de gevallen. Het duurt een aantal maanden voordat het aanslaat.
Daarnaast kan medicatie worden ingezet om de allergische reactie te onderdrukken. Dit heeft veel bijwerkingen en is nooit eerste keus.
Deze aandoening komt voor bij de volgende rassen:
