Brachycefaal obstructief syndroom (benauwd door stompe schedel)
Beschrijving
Het brachycefaal obstructief syndroom (BOS) is een aandoening die voorkomt bij de hondenrassen met een stompe of korte schedel. De schedel groeit uit tot een normale breedte, maar met een gereduceerde lengte. Deze hondenrassen hebben te weinig ruimte voor de structuren in de kop, waaronder het zachte gehemelte, waardoor dit relatief te lang is. Dit leidt tot belemmering van de ademhaling en hierdoor benauwdheid. Ook zijn bij deze rassen de neusgaten te nauw, wat de benauwdheid verergert. Honden met BOS vertonen milde tot ernstige verschijnselen van benauwdheid, afhankelijk van de mate van vernauwing. De belangrijkste verschijnselen zijn: verminderd uithoudingsvermogen, snurken, ademhalen door de mond, kokhalzen, rusteloze slaap, blauwkleuring van de slijmvliezen en flauwvallen. Ook hebben veel honden last van maag-darmklachten, zoals kokhalzen en braken, vooral ten gevolge van een afwijkend adempatroon.
Diagnose
De diagnose wordt gesteld op basis van het uiterlijk van de hond, de verschijnselen en bevindingen bij het lichamelijk onderzoek, eventueel aangevuld met een inwendig onderzoek van de kop (scopie).
Behandeling
De prognose is sterk afhankelijk van de ernst van de benauwdheid. Een groot deel van de benauwdheid wordt veroorzaakt door te nauwe neusgaten of te veel opgehoopt zacht gehemelte. Hiervoor kan de hond geopereerd worden, waardoor de prognose redelijk is. Bij ernstigere vormen van vernauwing is de prognose ongunstig en is er meestal zelfs geen behandeling mogelijk.
Deze aandoening komt voor bij de volgende rassen:
