Achter de schermen speelt de rechtszaak van Dier&Recht tegen de Nederlandse staat. We eisen dat de overheid een alternatief voor de harde, gladde roostervloeren in kalverstallen verplicht stelt. Het gebruik van betonnen en houten roosters is schadelijk voor de kalveren. Betonnen roosters veroorzaken onder meer staartbeschadigingen. De Rechtbank Den Haag zal naar verwachting op 29 juli uitspraak doen in deze belangrijke zaak.
Aan z’n staart zie je hoe een kalf zich voelt
De manier waarop kalveren hun staart houden, zegt veel over hoe ze zich voelen. Een staart die losjes omlaag hangt, wijst erop dat een kalf ontspannen is. Houdt het dier zijn staart gebogen dan is het vrolijk. Zie je een kalf met zijn staart als een vlaggenstok naar boven dan weet je dat het dier door het dolle heen is. Angstige kalveren daarentegen klemmen hun staart tussen hun achterpoten. Dat zie je ook bij zieke kalveren. Een heuse barometer, die kalverstaart!
Staartbeschadiging
Door de manier waarop vleeskalveren gehouden worden, dicht op elkaar in hokken met harde, gladde roostervloeren, komen hun staarten in het nauw. De ruimte is beperkt, en daardoor gebeurt het makkelijk dat hokgenoten op elkaars staart staan. ‘Staartbetrapping’ wordt dit genoemd.
Staartbetrapping is risicovol. Bij een open wond bestaat er infectiegevaar: ziekteverwekkers kunnen zich via het bloed door het hele lichaam verspreiden. En natuurlijk is een beschadigde staart pijnlijk.
Vooral rosékalveren hebben staartbeschadigingen
Blankvleeskalveren – die al op de leeftijd van 6 maanden worden geslacht – worden in hun korte leven niet zwaar genoeg om bij het trappen op elkaars staart ernstige schade te veroorzaken. Rosékalveren worden met een slachtleeftijd van 8 (rosé) tot 12 (oudrosé) maanden een stuk zwaarder. Zij worden daarom ook niet op houten, maar op betonnen roostervloeren gehouden. Vooral rosékalveren blijken staartbeschadigingen te hebben.
Minder beschadigingen op alternatieve vloeren
Onderzoek naar het ontstaan van staartbeschadigingen bij vleesstieren toont aan dat bij een harde vloer met randen (zoals een roostervloer) grotere problemen ontstaan wanneer dieren op elkaars staart trappen, dan bij zachtere vloeren zonder randen. Als de dieren een ligruimte krijgen die is voorzien van een rubberen mat of stro, komen kwetsuren en staartpuntnecrose minder vaak voor.
De wet: geen pijn of letsel
Artikel 1.8 Besluit houders van dieren schrijft voor dat de behuizing van dieren geen letsel of pijn mag veroorzaken. Ook mogen er geen materialen en bodembedekking worden gebruikt die ongeschikt of schadelijk zijn voor het dier.
Lid 2: Behuizingen, waaronder begrepen de vloer, waarin een dier verblijft en inrichtingen voor de beschutting voor een dier zijn op zodanige wijze ontworpen, gebouwd en onderhouden dat bij de dieren geen letsel of pijn wordt veroorzaakt en bevatten geen scherpe randen of uitsteeksels waaraan het dier zich kan verwonden.
Lid 3: In de ruimte waarin een dier wordt gehouden, worden geen materialen en, in voorkomend geval, bodemdekking gebruikt die ongeschikt of schadelijk zijn voor het dier.
Houten en betonnen roostervloeren zijn ongeschikt en schadelijk voor kalveren. De betonnen roostervloeren die gebruikt worden in stallen van rosékalveren veroorzaken pijn en risicovol letsel. Ze zijn daarmee in strijd met de wet. Daarom eist Dier&Recht dat de overheid het gebruik van deze schadelijke roosters verbiedt.
Wil je op de hoogte blijven van onze rechtszaak tegen de staat? Schrijf je dan in voor de nieuwsbrief.
